Vinyasa (Akış): Nefesle hareketin senkronizasyonu anlamına gelir. Bu birliktelik pratik esnasında kan dolaşımını hızlandırarak pozların içerisinde rahat hareket edebilmek için gerekli olan içsel ısının oluşmasını sağlar. Bu ısı vinyasa metoduyla pratik boyunca korunarak, yüzeysel kaslarla birlikte daha derinlerdeki kaslara ve iç organlara kadar nüfuz eder. Çalışma esnasında ısının artmasıyla birlikte vücudumuzda bulunan toksik maddeler ter vasıtasıyla dışarı atılır ve pratik düzenli bir hal aldığında beden kendisi için zararlı olan şeylere karşı farkındalık kazanır.
Ashtanga Yoga’da nefes alışveriş yerleri belirlidir. Her hareket için bir nefes sayılır. Bu sayılar Vinyasaları oluşturur. Örneğin Surya Namaskar A’da 9 tane Vinyasa vardır.
Nefes: Pratik içinde kullandığımız nefes, serbest nefestir ve kişi pratiğini, nefesinin doğal ritmiyle yapar.
Nefes ses tellerinin arasından geçerek titreşim yaratır. Oluşan titreşimler burun ve sinüs boşluklarında büyüyerek sese dönüşür ve bu ses genellikle dalga sesine benzetilir.
Uygulama esnasında gözlemlememiz gereken şeylerden biri de ortaya çıkan bu sesin
kalitesidir. Bu sesi oluşturmak için boğazımızı sıkıştırmamalı aksine çene ve yüz kaslarımızı yumuşak tutmalıyız.
Dristhi: Pratiğimiz esnasında dikkatimizin dağılmasını önlemek amacı ile yapılan bakışımızı odakladığımız noktalardır.
Her asananın kendine ait özel bir dristhi’si vardır.
Bu dristhi’ler:
Aṅguṣṭha madhyai: Baş parmağa doğru
Bhrūmadhya: İki kaşın arası
Nāsāgrai: Burnun ucu
Hastagrai: Avuç içi ya da ele doğru
Pārśva: Sağ ve sola doğru
Ūrdhva: Yukarı doğru
Nābhicakra: Karna doğru
Pādayoragrai: Ayak parmaklarına doğru
Bandhalar (Enerji Kilitleri):
Bandalar, düzenli pratiğin bir yan ürünü olarak açığa çıkarlar.
Üç tane temel bandha vardır ve bunlar hareketle birlikte oluşan enerjiyi pratik esnasında daha az efor sarf ederek kullanmamızı sağlarlar.
– Mula Bandha (Kök enerji) : Pelvis taban kaslarında oluşan farkındalık.
– Uddiyana Bandha (Karın enerjisi) : Karın bölgesinden göğüs kafesine doğru diyaframın hareketiyle oluşan farkındalık.
– Jalandhara Bandha ( boğaz enerjisi) : Çenenin göğüs kafesine doğru bastırılması. Jalandhara Bandha asana pratiğinde, ileri seviye birkaç poz dışında genellikle pranayama (Nefes egzersizleri) çalışmalarında nefes tutulduğunda (kumbhaka) kullanılır.
Pratik esnasında mula bandha ve Uddiyana bandha doğal nefeslere odaklandığımızda kendiliğinden aktive olmaya başlar. Teorik olarak hangi kasları kullanacağımızı bilmek tek başına yeterli olmaz. Düzenli pratik sayesinde beden farkındalığı arttıkça zamanla bandhaların aktivasyonu doğal olarak hissedilir.