Adını Hindistan’ın Mysore kentinden alan Self Pratik yöntemi bu metodun temelini oluşturur.
Self Pratik yönteminde geleneksel olarak kişiye önce Güneşe Selam serileri ve bitiş pozları öğretilir. Öğrenci bu hareketleri grup içerisinde kendi ritminde tekrar ederek ezberler. Zaman içerisinde kişinin bedensel durumuna göre yeni pozlar verilir.
Sistem kişiye göre adapte edilerek basitten karmaşığa doğru ilerlediği için; her seviyede, her yaşta, her beden tipinde insan pratiğin içerisinde güvenli bir şekilde derinleşme fırsatı bulur.
Yeni başlayan bir öğrencinin pratiği kısa sürer (30-45 Dk). Zamanla yeni pozlar eklendikçe pratiğin süresi uzar, 1- 1.5 saati bulabilir. Bu nedenle ders saat aralığı 7:00 – 9:30 şeklindedir. Her öğrenci pratiğinin uzunluğuna, kendi vakit durumuna göre başlama saatini ayarlar ve kendi hızında, kendi ritminde pratiğini tamamlar. Derse en geç 8:15’e kadar giriş yapılabilir.
Haftada bir veya iki defa yapılan LED (hocanın yönlendirdiği) derslerde, sabitlenmiş pozların sıralaması ve nefes alış veriş yerleri pekiştirilir. Bunun dışındaki günlerde self pratik yöntemi ile çalışılır. Sistemli şekilde aynı seriyi çalışarak her öğrenci pratiğini o günkü durumuna göre ayarlamayı öğrenir. Örneğin yorgun olduğu bir gün daha kısa bir sekans çalışmak, regl döneminde farklı bir sekans çalışmak, sakatlık durumlarında pozları modifiye edebilmek veya kişinin kendini zinde hissettiği bir günde pozlara daha araştırmacı biz tutumla yaklaşabilmesi bu sayede mümkün olur.
Aşağıdaki video klasik bir Mysore sabah dersinin nasıl geçtiğine dair size fikir verecektir.